قانون تعیین وضعیت املاک واقع در طرحهای دولتی وشهرداریها واصلاحیه آن
ماده واحده- كلیه وزارتخانه ها، مؤسسات، سازمان‌ها، نهادها، شرکت‌های دولتی یا وابسته به دولت و شهرداری‌ها و مؤسساتی كه شمول قانون بر آن‌ها مستلزم ذكر نام باشد مكلف می‌باشند در طرحهای عمومی یا عمرانی كه ضرورت اجرای آن‌ها توسط وزیر یا بالاترین مقام دستگاه اجرایی با رعایت ضوابط مربوطه تصویب و اعلان شده باشد و در اراضی و املاک شرعی و قانونی اشخاص اعم ازحقیقی و حقوقی قرار داشته و در داخل محدوده شهرها شهرک‌ها و حریم استحفاظی آن‌ها باشد پس از اعلام رسمی وجود طرح حداكثر ظرف 18 ماه نسبت به انجام معامله قطعی و انتقال اسناد رسمی و پرداخت بهاء یا عوض آن طبق قوانین مربوطه اقدام نمایند.
تبصره 1- در صورتی که اجرای طرح و تملک املاك واقع در آن به موجب برنامه زمان بندی مصوب به حداقل 10 سال بعد موكول شده باشد مالكین املاك واقع در طرح از كلیه حقوق مالكانه مانند احداث یا تجدید بنا یا افزایش بنا و تعمیر و فروش و اجاره و رهن و غیره برخوردارند.و در صورتی که كمتر از 10 سال باشد مالك هنگام اخذ پروانه تعهد می‌نماید هرگاه زمان اجرای طرح قبل از 10 سال شروع شود حق مطالبه هزینه احداث و تجدید بنا را ندارد .
تبصره 2- شهرداری‌ها موظفند همزمان با صدور پروانه ساختمان مالكان مشمول قسمت اخیر تبصره یك مشخصات دقیق عرصه و اعیان و تأسیسات موجود را معین و در پرونده درج و ضبط نمایند تا ملاك ارزیابی به هنگام اجرای طرح قرار گیرد و در زمانی که به لحاظ تأمین اعتبار آمادگی اجرای طرح مزبور باشد به هنگام اجرای طرح مصوب ملاك پرداخت خسارت قیمت عرصه و اعیان ملك در زمان اجرای طرح خواهد بود.
تبصره 3- مالكین املاك و اراضی واقع در طرحهای آتی كه قبل از تصویب طرح واجد شرایط جهت اخذ پروانه ساختمان بود و قصد احداث یا تجدید یا افزایش بنا دارند جهت اخذ زمین عوض در اولویت قرار خواهند گرفت و در بین این گونه مالكین اشخاصی كه ملك آن‌ها در مسیر احداث یا توسعه معابر و میادین قرار دارند نسبت به سایرین حق تقدم دارد.
تبصره 4- در مواردی که تهیه زمین عوض در داخل محدوده مجاز برای قطعه بندی و تفکیک و ساختمان سازی میسر نباشد و احتیاج به توسعه محدوده مزبور طبق طرحهای مصوب توسعه شهری مورد تایید مراجع قانونی قرار بگیرد مراجع مزبور می‌توانند در مقابل موافقت با تقاضای صاحبان اراضی برای استفاده از مزایای ورود به محدوده توسعه و عمران شهر علاوه بر انجام تعهدات مزبور به عمران و آماده سازی زمین و واگذاری سطوح لازم برای تأسیسات و تجهیزات و خدمات عمومی حداكثر تا 20% از اراضی آن‌ها را برای تأمین عوض اراضی واقع در طرحهای موضوع این قانون و همچنین اراضی عوض طرحهای نوسازی و بهسازی شهری به طور رایگان دریافت نمایند.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و 4 تبصره در جلسه علنی روز یكشنبه 29 آبان ماه 1367 مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 2/9/67 به تائید شورای نگهبان رسیده است.
